Education and Science

Uniwersytet Ekonomiczny w parku Zielony Prater jest nie tylko jednym z największych nowo wybudowanych projektów w Wiedniu, lecz również kamieniem milowym w austriackim krajobrazie edukacyjnym. Cały uniwersytet, który powstał we współpracy z federalną spółką w branży nieruchomości Bundesimmobiliengesellschaft, został zaprojektowany jako kampus i obejmuje różne budynki, w projektowaniu których wzięły udział biura architektoniczne z całego świata: Zaha Hadid ze swoim biurem z Hamburga, Peter Cook z londyńskiego Crab Studio, biuro NO.MAD Arquitectos z Madrytu, Katalonka Carme Pinós, japoński architekt Hitoshi Abe oraz Laura Spinadel z wiedeńskiego biura BUS. Rezultat, drapieżny i bardzo różnorodny, to pole eksperymentalne współczesnej architektury.

Kampus wiedzy
Centrum obejmującego prawie dziewięć hektarów kampusu stanowi Library & Learning Centre (LLC) autorstwa Zahy Hadid. Szpiczaste naroża i odważne linie tej ekspresyjnej budowli, która z przodu daleko wystaje nad plac przed budynkiem, nieprzypadkowo przypomina futurystyczną centralę dowodzenia. W środku również dominuje estetyka statku kosmicznego z dramatycznie nachylonymi ścianami, zaokrąglonymi krawędziami i długimi, wąskimi kładkami, rozciągającymi się od jednego końca pomieszczenia do drugiego. LLC jest otoczone z obu stron głównie czarno-białymi, prostymi biurowcami i budynkami instytutu. Wyróżnia się za to pokryte stalą corten centrum Teaching Center (TC) oraz czerwono-pomarańczowo-żółty klaster instytutu autorstwa Petera Cooka. Zróżnicowany charakter projektów sześciorga architektów stanowił również wyzwanie dla projektantów oświetlenia. Bowiem z jednej strony należało dopasować koncepcję oświetlenia do charakteru architektonicznego danego dzieła, raz spokojniejszego, innym razem żywszego, z drugiej jednak strony liczba produktów ze względu na prostotę i efektywność Facility Management musiała zostać zredukowana do minimum. Łącznie wykorzystanych zostało około 12 000 opraw – opraw zwieszanych, krytych opraw fasetowych i wiele indywidualnych rozwiązań – jak również siedem kilometrów systemów liniowych.

Cały kampus, który obecnie mieści około 23 000 studentów i 1500 pracowników, to budowla ekologiczna. Zawiera się w tym również wyposażenie w efektywne i zrównoważone ekologicznie produkty oświetleniowe, takie jak pasmo świetlne SLOTLIGHT II, oprawy zwieszane CLARIS II i oprawy LED z serii PANOS INFINITY. Do zarządzania całym oświetleniem we wszystkich budynkach wykorzystany został wspólny system zarządzania w standardzie KNX, przy czym na klatkach schodowych i w strefach sanitarnych zainstalowane zostały czujniki ruchu, a biura są wyposażone w sterowanie oświetleniem zależne od światła dziennego. W porównaniu do konwencjonalnych rozwiązań kombinacja ta przy stałej eksploatacji zużywa o wiele mniej energii.

Co szczególne przy tym zleceniu: firma Zumtobel nie pełniła w tym projekcie wyłącznie roli przedsiębiorstwa handlowego i dostawcy, lecz była – w formie grupy roboczej z czterema przedsiębiorstwami z branży instalacji elektrycznych – odpowiedzialna również za kompletny montaż.

Zumtobel. The Light.

W nowej placówce badawczej „:envihab” Instytutu Medycyny Lotniczej i Kosmicznej DLR oprócz wpływu nieważkości badane jest również psychologiczne oddziaływanie światła na człowieka. Obie kwestie są interesujące nie tylko ze względu na podróże w kosmos.

Bezkres kosmosu zaczyna się tuż obok lotniska w Kolonii – nie znajdziemy tu jednak ramp startowych, ponieważ podróże na orbitę i poza nią odbywają się na ziemi. Tutaj, w Instytucie Medycyny Lotniczej i Kosmicznej Niemieckiego Centrum Lotnictwa i Astronautyki (Deutsches Zentrum für Luft- und Raumfahrt, w skrócie DLR), przeprowadzane są symulacje do badań nad zagadnieniem, jak dłuższy pobyt na pokładzie pojazdu kosmicznego oddziałuje na zdrowie ludzi. W centrum zainteresowania naukowców znajduje się przede wszystkim nieważkość, wywołuje ona wszak złożone zmiany fizjologiczne – jak choćby zanik mięśni lub kości.

Nauka z kosmosu
Do tego rodzaju badań dostępny jest teraz zupełnie nowy teren badawczy, „:envihab”, osłonięty i zaopatrywany w media przez długą, „unoszącą się” bryłę budynku z białą, perforowaną fasadą, tuż naprzeciwko starego budynku instytutu na terenie DLR. Nazwa „:envihab” łączy pojęcia „environment” i „habitat”, przeprowadzane są tu badania, takie jak „badanie nad pozostawaniem w łóżku”, trwający od jednego do trzech miesięcy test, który od jego uczestników wymaga tylko jednego: pozostawania w łóżku. Zalecenie to jest tak ścisłe, że testowane osoby w celu wzięcia prysznica przekładane są na specjalne łóżko. I cały czas głowa znajduje się niżej niż nogi, powierzchnia łóżka jest nachylona o sześć stopni – pozycja ta, zdaniem naukowców, jest najlepsza do symulacji nieważkości.

„:envihab” dysponuje aż dwunastoma pokojami do „badań nad pozostawaniem w łóżku”, uzupełnionymi o wspomniane pomieszczenia do brania prysznica na leżąco, specjalne wózki, kompletnie wyposażoną kuchnię i pomieszczenie socjalne. Nie jest ono wprawdzie potrzebne do leżenia w łóżku, lecz do badań nad izolacją w skali grupy, naśladujących długie podróże kosmiczne.

Rytm okołodobowy
W laboratorium „:envihab” do badań nad snem i fizjologią rozważane są również bardzo przyziemne tematy. Przeprowadza się tu na przykład badania nad skutkami pracy na zmiany, braku snu lub nieregularnego czasu pracy – oraz nad wpływem światła. Rytm okołodobowy światła dziennego definiuje fazy czuwania i fazy snu u człowieka – receptory w siatkówce rejestrują zmiany udziału światła krótkofalowego i sterują zmęczeniem za pomocą wydzielania melatoniny. W laboratoriach do badań nad snem rytm ten można celowo przesunąć lub wręcz przerwać – i obserwować przy tym samopoczucie, zdrowie i zdolność do pracy badanych osób. Potrzebne w tym celu rozproszone i zmienne światło zapewniają sufity świetlne wyposażone w diody LED w pomieszczeniach testowych, jak i w miejscu, gdzie uczestnicy testów są badani za pomocą pozytonowego emisyjnego tomografu komputerowego (PET-MRI).

Wspólnie z instytutem DLR firma Zumtobel zaprojektowała modułowy sufit świetlny, którego elementy LED CIELOS mogą za pośrednictwem systemu sterowania LITENET precyzyjnie i dynamicznie wytwarzać określone barwy światła oraz luminancję. W ten sposób można bezstopniowo i bez migotania ściemniać oświetlenie aż do osiągnięcia minimalnej jasności i dowolnie różnicować spektrum RGB. Niewielka wysokość elementów, trwałość i aspekty związane z konserwacją były kolejnymi argumentami na korzyść sufitu świetlnego w wersji LED.

Wyniki badań nad rytmem okołodobowym mają nie tylko zgłębić interakcję światła i samopoczucia czy też zdolności do pracy, lecz również wyjaśnić, jakie właściwości musi mieć światło, aby zapobiegać niebezpiecznemu zmęczeniu w miejscu pracy lub złagodzić działanie zespołu nagłej zmiany strefy czasowej.

Osiem modułów badawczych
„:envihab” składa się rzecz jasna nie tylko z laboratorium do badań nad snem i procesami fizjologicznymi: pod wspólnym dachem znajduje się osiem modułów badawczych. I to w dosłownym tego słowa znaczeniu, gdyż architektura bazuje na zasadzie budynku w budynku. Wszystkie moduły i duże audytorium stanowią odrębne jednostki znajdujące się pod wspólną konstrukcją dachową, określającą zewnętrzny wygląd budynku i właściwie będącą czymś więcej niż dachem. W stalowej konstrukcji nośnej znajduje się bowiem cała infrastruktura techniczna budynku. Dzięki temu trikowi wnętrze o powierzchni 3 500 m2 prezentuje się – raczej nietypowo dla działalności badawczej – jako uporządkowane i przejrzyście podzielone.

„:envihab” oznacza również nową samoświadomość działalności badawczej – o ile do tej pory chętniej przystępowano do pracy w czysto funkcjonalnych placówkach badawczych, to w dzisiejszych czasach coraz większe znaczenie ma wizerunek. Oprócz wyglądu zewnętrznego ta zmiana sposobu podejścia widoczna jest przede wszystkim we wnętrzu. Od wejścia na parterze schodzi się po schodach szerokim, przyjemnie urządzonym zejściem do obszernej strefy wejścia. Strefa ta z audytorium na 150 miejsc i infrastrukturą gastronomiczną jest przeznaczone na zewnętrzne imprezy. Mimo że znajduje się pod ziemią, całe wnętrze zaskakuje dużą ilością światła dziennego – jego dostęp zapewnia w jeszcze większym stopniu, niż biegnący dookoła szklany pas między podłogą i dachem, łącznie sześć oszklonych dziedzińców wewnętrznych, które przecinają budynek pionowo w różnych miejscach i tworzą połączenie z niebem – zgodnie z tematem przewodnim DLR, który architektom udało się zręcznie zinterpretować.

Strefa publiczna tylko w ograniczonym stopniu koresponduje z wrażliwymi badaniami, dlatego oba obszary dzieli funkcjonalnie ścianka działowa. Ale ponieważ jest szklana, to pomieszczenie pozostaje widoczne w całej swojej objętości wraz z poszczególnymi modułami. Tak więc w centrum znajduje się cylindryczny moduł z masywnymi betonowymi ścianami, wewnątrz którego obraca się krótkoramienna wirówka. Przy jej użyciu przeprowadzane są badania nad kwestią, czy można celowo stosować zwiększoną siłę ciężkości jako środek przeciwdziałający ryzykom zdrowotnym nieważkości. Wyniki badań pierwotnie dotyczących długiego pobytu w kosmosie, dostarczają również nowych informacji na temat osteoporozy, zaniku mięśni czy też chorób krążenia – a więc wiedzy potrzebnej tu na Ziemi.

Zumtobel. The Light.

 

Nowy budynek centrum badawczego musiał spełnić bardzo różne wymagania użytkowe: z zadania tego optymalnie wywiązali się architekci z firmy Lepel & Lepel w Kolonii – autorzy projektu centrum badań nad technologią silników i dalszego jej rozwoju dla RWTH w Akwizgranie. Już na samym początku projektanci zdecydowali się na przestrzenne oddzielenie stref funkcjonalnych związanych z badaniami i administracją/kształceniem. Zaprojektowali dwie budowle o kontrastowych bryłach, które odzwierciedlają różne sposoby ich użytkowania w aspekcie wykorzystania przestrzeni i technicznej edukacji.

Łukowaty budynek administracji z rzutem poziomym w kształcie litery Z zapewnia maksymalną elastyczność organizacji wnętrz. Ze względu na to, że już dzisiaj wiadomo, że w przyszłości mogą się zmienić wymagania odnośnie do działalności administracyjnej i edukacyjnej, rozległa konstrukcja nośna dopuszcza różnorodny podział pomieszczeń. Biegnące dookoła pasma fasady podkreślają horyzontalny podział i uniwersalne zastosowanie budynku.

Dzięki oszkleniu na wysokość piętra do wnętrza budynku ze wszystkich stron wpada dużo światła dziennego, zapewniając równomierne oświetlenie powierzchni biurowych. Architekci poszukiwali rozwiązania do uzupełniającego oświetlenia stanowisk pracy sztucznym światłem, które z jednej strony pomagałoby osiągnąć wymaganą elastyczność podziału powierzchni, a z drugiej pasowałoby do formalnej, zredukowanej aranżacji budynku. Wspólnie z biurem a∙g Licht z Bonn wybrano oprawy ECOOS, optymalnie spełniające wszystkie kryteria. Inwestora przekonały – oprócz wysokiej jakości światła – przede wszystkim niższe z dłuższej perspektywy koszty eksploatacji.

Całkowicie odmiennie prezentuje się centrum testów silników – zamknięta w sobie, długa bryła hali. Charakter ten podkreśla fasada z betonu elewacyjnego w ciemnym kolorze z wąskimi szparami okien. Wnętrze jest precyzyjnie zorganizowane, ma wyraźną strukturę i jest dopasowane do warunków przestrzennych i technicznych stanowisk testowych. Mimo wąskich szpar okiennych, przez które z zewnątrz nie widać wnętrza, przez pasy świetlne w dachu dociera do dwupiętrowej hali zakładowej dostateczna ilość światła. Dodatkowo optymalne oświetlenie stanowisk pracy i orientację w przestrzeni zapewnia liniowy system oświetleniowy TECTON. Jako sprawdzone rozwiązanie w przemyśle, TECTON łączy wszystkie potrzebne w tym przypadku elementy: najlepszą jakość światła nawet z dużej wysokości, elastyczność w wykorzystaniu przestrzeni, wysoką wydajność i łatwą konserwację. Nowatorska koncepcja energetyczna ma pewną cechę szczególną: ogromną ilość ciepła odlotowego, wytwarzanego przez próbnie uruchamiane silniki, można wykorzystaćdo ogrzania budynku. Stanowi to perspektywiczne podejście do racjonalnego ponownego wykorzystania energii, służące ludziom i środowisku. 

Zumtobel. The Light.

Uniwersytet w Melbourne jest oficjalnym Złotym Sponsorem organizacji Green Building Council Australia, która od momentu swojego powstania w 2002 r. przyznaje cenione w całym kraju certyfikaty „Green Star” projektom, wyróżniającym się pod względem ekologicznym . Częścią polityki uniwersytetu jest dążenie do uzyskania certyfikatu Green Star przy każdej renowacji i nowej inwestycji na uniwersyteckim kampusie.

Niedawno ukończony Instytut im. Petera Doherty'ego, który na południowej półkuli jest uważany za jedyny instytut badawczy w swoim rodzaju, został wyróżniony pięciogwiazdkowym certyfikatem „Green Star”.

„W kompleksowym budynku laboratorium, takim jak ten, zużycie prądu jest od pięciu do dziesięciu razy wyższe niż w zwykłym biurowcu”, stwierdza Chris White, Executive Director of Property and Campus Services na Uniwersytecie w Melbourne. „Dlatego w przypadku tej budowli bardzo ważne jest, aby w znacznym stopniu przyczynić się do zaoszczędzenia energii i zasobów.” Rezultat to dziesięciopiętrowy budynek hightech o powierzchni użytkowej 25 000 m2, ze skojarzoną gospodarką energetyczną, wykorzystujący szarą wodę i posiadający strefy zieleni na dachu. Instytut im. Petera Doherty'ego jest tak skonstruowany, że zużywa 50% mniej prądu niż podobny obiekt o porównywalnej wielkości.

Projektantami tego wysoce efektywnego obiektu, który po zwróconej do słońca północnej stronie obłożony jest podwójną warstwą fasady kurtynowej, są działający na arenie międzynarodowej Grimshaw Architects we współpracy ze specjalizującą się w obiektach badawczych i placówkach służby zdrowia akademią Billard Leece. W miarę możliwości zrezygnowano z materiałów wymagających intensywnej produkcji, takich jak aluminium, zamiast tego do budowy włączono drewno z certyfikatem FSC o wartości 5,2 mln dolarów amerykańskich. Poza tym konstrukcja maksymalizuje na ile to możliwe wykorzystanie światła dziennego. Jednak nie we wszystkich laboratoriach.

Badania jak w świetle dziennym
Surowe wymagania w niektórych obszarach wymagają, aby w maksymalnym stopniu unikać światła dziennego. Dlatego zastosowano około 2 000 opraw biurowych MILDES LICHT V. Oprawy do wbudowania, o parametrach 1,25 watów i 100 luksów na metr kwadratowy, są tak skonfigurowane i rozmieszczone, że powstaje wrażenie jasnego, wpadającego przez okno dachowe słonecznego światła. Dla około 700 naukowców pracujących w „Doherty” konieczne jest bowiem stworzenie jak najlepszych, przyjaznych i wspomagających koncentrację i motywację warunków pracy.

W pozostałych strefach „Doherty” zastosowano stonowane, harmonijne źródła światła. Wyzwanie polegało na tym, aby ograniczyć światło i cień dla podkreślenia płynnej geometrii i wzmocnienia efektu wizualnego organicznie ukształtowanych drewnianych żeber. Zastosowano wyłącznie naturalne materiały. Ułożone liniowo oprawy podkreślają organiczne formy, równoważące prosty i praktyczny design laboratoriów.

Zumtobel. The Light.

Rozbudowa Akademii Muzycznej w Katowicach, podczas której dokonano reinterpretacji ceglanej architektury, stanowi symbiozę historii i nowoczesności. Przeszklony, wypełniony światłem hol harmonijnie spaja stary budynek z cegły klinkierowej z salą koncertową, laboratorium dźwięku, biblioteką oraz pomieszczeniami, w których odbywają się próby i spotkania. Wgłębienia w gładkiej fasadzie gmachu przypominają elementy organów, ściany wewnątrznych pomieszczeń nawiązują do łukowatej formy fortepianu a drewno promieniuje ciepłem instrumentów smyczkowych.

Rozwiązania w zakresie akustyki pomieszczenia współgrają z elementami koncepcji świetlnej firmy Zumtobel, dzięki której zarówno studenci jak i muzycy czują się tu wyśmienicie i mogą w pełni oddawać się swojej kreatywnej działalności. Do holu wejściowego oraz osi komunikacyjnych wybrano subtelny design opraw PANOS typu downlight. Tworzą one na suficie jaśniejsze i ciemniejsze strefy, przypominające nuty w partyturach. Subtelne linie SLOTLIGHT, wkomponowane w stropie antresoli i delikatnie emanujące światło rozproszone, przyciągają uwagę wchodzącego po schodach gościa jak dobrze znana melodia.

Zainstalowane w suficie sali konferencyjnej LIGHT FIELDS stanowią nierozłączną część architektury. Dzięki specjalnej, mikropiramidowej technice świetlnej zapewniają one jasne, przyjemne oraz nieoślepiające światło, podczas gdy nowoczesna, rastrowa technologia opraw CLARIS optymalnie oświetla bibliotekę i salę komputerową. MILDES LICHT IV generuje przyjemną, dyskretną jasność w pomieszczeniach do prób, zapewniając świetlny nastrój, zbliżony do warunków światła dziennego.

Zumtobel. The Light.

Przejrzysty, skandynawski design

Położony w pół drogi między uznanymi europejskimi i północnoamerykańskimi centrami naukowymi Uniwersytet w Reykjaviku dołącza do grona najważniejszych ośrodków badawczych i naukowych. Na szczególną uwagę zasługuje koncepcja architektoniczna samego budynku: poszczególne wydziały rozlokowano promieniście na planie okręgu. Campus rozpościera się wachlarzowo w kierunku plaży i pobliskich obszarów leśnych, włączając je w strefę terenu uniwersytetu. Dzięki takiemu rozplanowaniu wnętrza zyskują wyjątkowa jakość, wynikającą z sąsiedztwa środowiska naturalnego i mają zapewnione optymalne oświetlenie oraz ogrzewanie światłem dziennym – istotny aspekt zgodności parametrów budynku z zasadą zrównoważonego rozwoju. Wyznaczanie trendów technologicznych nie jest tutaj tylko częścią codzienności, to również treść programu studiów.

W głównej części budynku znajduje się system sufitowy z blachy perforowanej z zainstalowanym oświetleniem. Aby jak najlepiej spełnić różne wymagania, inwestor rozpisał konkurs. Przekonujący argument firmy Zumtobel: mimo niewielkich wymiarów i przy całkowitym spełnieniu wymagań w zakresie ograniczenia olśnienia, można zwiększyć skuteczność świetlną świetlówki T5 o ponad 1,5 procenta w porównaniu z technologiami konwencjonalnymi. Uzyskano to dzięki zastosowaniu półprzezroczystych odbłyśników bocznych, zoptymalizowanych mini rastrów i zachowaniu idealnej temperatury pracy źródeł światła. Pod względem wzornictwa oprawa wywiera wrażenie swoją modułową konstrukcją, stanowiąc idealne rozwiązanie tam, gdzie wykonywane są różne zadania wzrokowe: sale wykładowe, sale seminaryjne, pomieszczenia biurowe, biblioteki i strefy komunikacyjne (montowana na płycie montażowej, jako oprawa typu "wallwasher" lub w wersji z otwartym rozsyłem światła).

LUXMATE LITENET – system sterowania oświetleniem i żaluzjami – został tak zmodyfikowany, by uwzględniać szczególne, lokalne warunki oświetleniowe podyktowane niskim kątem padania promieni słonecznych w długich przedziałach czasowych. W ten sposób, minimalnym kosztem, połączono wysoką wydajność i maksymalny komfort z możliwością elastycznej reakcji na zmieniające się plany zagospodarowania przestrzennego. Większość opraw została dostarczona ze statecznikami typu Dimming On Demand (DOD), co znacznie pozwoliło ograniczyć koszty użytkowania tak dużej liczby zainstalowanych opraw.

Zumtobel. The Light. 

 

Dynamiczny krajobraz przestrzenny

Przezroczyste przegrody i okrągłe patia pawilonu zaprojektowanego przez SANAA to nowe serce campusu Politechniki Federalnej w Lozannie. Na 17000 m2 powierzchni znajduje się biblioteka, sale konferencyjne, stanowiska dla studentów, biura dla pracowników naukowych, kawiarnie, restauracja, księgarnia, wielofunkcyjna aula oraz – coś typowo szwajcarskiego – oddział banku. Nagrodzeni nagrodą Pritzkera architekci chcieli zaprojektować coś więcej niż funkcjonalne pomieszczenia. Nowy budynek ma nie tylko sprzyjać interdyscyplinarnej wymianie pracowników naukowych, lecz przede wszystkim podnieść rangę EPFL na światowej scenie naukowej.

Budynek emanuje otwartością, gdyż powstał na planie jednej, wielkiej powierzchni, w której zaaranżowano strefy funkcyjne. Dynamiczna topografia podłóg i dachu tworzy fascynujący krajobraz przestrzenny z wydzielonymi strefami scen świetlnych. Światło dzienne zmienia wygląd sufitu, który odbija światło sztuczne do wnętrza pomieszczeń. Budynek posiada certyfikat Minergie i spełnia warunek narzucony przez studio SANAA o zapewnieniu we wnętrzu oświetlenia pośredniego. Wymiary budynku narzuciły zastosowanie opraw oświetleniowych o bardzo dużej skuteczności świetlnej.

Za pomocą specjalnie opracowanego elementu w oprawach oświetleniowych montowanych pojedynczo, podwójnie lub potrójnie można uzyskać różne rozwiązania oświetleniowe. Oprawa pozwala ustawić różne kąty padania światła względem sufitu odbijającego światło rozproszone. Na łączną liczbę 282 opraw oświetleniowych wiele wyposażono w dodatkową, 100-watową żarówkę halogenową, pełniącą funkcję oświetlenia awaryjnego oraz 35-watowe lampy metalhalogenkowe HIT z systemem odbłyśnikowym IOS. W holu głównym LED-owe oprawy typu 'downlight' oraz eleganckie linie świetlne zapewniają funkcjonalne światło akcentujące. W pomieszczeniach biurowych zaprojektowanych w formie okrągłych boksów przyjemną atmosferę pracy zapewniają minimalistyczne lampy stojące.

Zumtobel. The Light. 

 

Radość nauki

Nowy ośrodek uniwersytecki Uniwersytetu Tomasza Baty w Zlínie to symbol inwestowania miasta w mieszkańców i ich przyszłość – najlepszy hołd złożony wizjonerskim ideałom filantropa i przemysłowca, na cześć którego go nazwano.

Niezwykłą konstrukcję tworzą dwa, półkoliste segmenty, mieszczące czytelnie, sale do zajęć i archiwa biblioteczne. Między nimi ulokowane jest obszerne, oświetlone z góry atrium – przestrzeń, w której można się zrelaksować. Wieże klatki schodowej na obu końcach zakrzywionej fasady stanowią główny, pionowy łącznik między galeriami ulokowanymi po obu stronach atrium, co sprawia, że budynek jest przestronny i funkcjonalny. Bardzo przejrzysty projekt architektoniczny, typowy dla Evy Jiřičná, zapewniający maksymalną funkcjonalność, obejmuje również zastosowane oświetlenie.

Prostą i wyraźną formę budynku podkreślają równie wyraźne linie świetlne SLOTLIGHT zamontowane w pomieszczeniach. Wrażenie wywiera także wyważony, geometryczny design opraw CLARIS II – często montowanych w obiektach szkolnych – zainstalowanych w centralnie położonym atrium jako liniowy system świetlny o łącznej długości 54 m. Przestrzeń całego pomieszczenia wypełnia światło pośrednie i bezpośrednie. Powstała scena świetlna charakteryzuje się światłem ciepłym, równomiernym i rozproszonym. W innych, ważnych miejscach zamontowano systemy oświetleniowe SLOTLIGHT i MIREL II, uzupełniające światło odbite w atrium. Oprawy rastrowe MIREL II zostały zamontowane w tym celu, by stworzyć wyraźne linie świetlne, zapewniające równomierne oświetlenie, nie powodujące olśnień w bibliotekach i na stanowiskach komputerowych.

Aby podkreślić krawędzie i linie wzdłuż okien oraz strefach peryferyjnych, w sufity i ściany zostały wbudowane świetlówki, akcentujące architekturę wnętrza. Uniwersytet Tomasza Baty to prekursorki przykład tego, jak doskonale zintegrować oświetlenie z koncepcją architektoniczną.

Zumtobel. The Light. 

 

Muzyczne witryny

Niezwykły, nowy budynek Royal Northern College of Music w centrum Manchesteru przyciąga uwagę. Sześcienne, przyległe segmenty demonstrują monumentalną geometrię, wyraźnie kontrastującą z przeznaczeniem budynku - lekkością muzyki. Optymalnie wykorzystano bardzo małą powierzchnię pięter poprzez wstawienie ekranu akustycznego, chroniącego przed hałasem ulicznym i również pełniącego funkcję witryny. Oprócz tego budynek wyróżnia się zainstalowanym, kolorowym oświetleniem, które zmienia wnętrze w świecącą bryłę o spektakularnej grze kolorów, wzbudzającą zainteresowanie przechodniów. Oświetlenie wewnętrzne uzupełnione jest licowanym z sufitem systemem oświetlenia kanałowego LIGHTTOOLS z czterema modułami świetlnymi zawierającymi projektory punktowe, downlighty, oprawy liniowe i oświetlacze typu 'wallwasher'.
 
Niemal we wszystkich strefach duże okna i świetliki wpuszczają sporą ilość światła dziennego. Jeśli jest niewystarczająca, uzupełniana jest światłem sztucznym sterowanym systemem zarządzania oświetleniem. Przyjemne kolory i ergonomiczne wyposażenie nadają harmonię pomieszczeniom, sprawiając, że studenci chcą się w nich uczyć - komfortowo, wygodnie i z ekologiczną świadomością.
 
Craig Jackson z Gifford and Partners opracował specyfikację oświetlenia, którego projekt – jak sam twierdzi – uwzględniał akustycznie wrażliwe otoczenie: „Oprawy musiały być solidne i nie posiadać żadnych elementów wchodzących w zbyt silny rezonans z dźwiękami instrumentów“. Ten szczególny wymóg został zrealizowany dzięki zastosowaniu opraw do wbudowania LIGHTFIELDS, które dzięki specjalnemu, mikropryzmatycznemu układowi optycznemu generują wyjątkowo równomierne, nie powodujące olśnień światło, pomagające młodym, zdolnym osobom osiągnąć lepszą koncentrację.

Zumtobel. The Light. 

 

Nowatorstwo w Brugii
 
Nowy budynek Wyższej Szkoły Katolickiej w Brugii to nowatorski obiekt zdefiniowany przez architektoniczne sprzeczności. Fasada od strony ulicy jest prawie zamknięta, ma tylko jedno okno sali wykładowej, natomiast strona skierowana na campus jest wyraźnie otwarta. Fascynującą grę kontrastów osiągnięto dzięki kombinacji stali, szkła, betonu i drewna. Modułowa konstrukcja umożliwia przystosowanie obiektu do przyszłych wymagań związanych z prowadzeniem działalności akademickiej.
 
Atrium zaprojektowano jako trójwymiarową strefę przechodnią z szerokimi stopniami schodów, otwartymi galeriami, miejscami wypoczynku i wyspami do nauki. Architekt zażyczył sobie, aby światło pośrednie było światłem dominującym. System projektorów i odbłyśników lustrzanych MIROS zapewnia wyrafinowane architektonicznie i doskonałe pod względem technicznym rozwiązanie, generujące równomierne i pozbawione olśnień światło, pozwalające oświetlać pomieszczenia do 10 metrów wysokości. Ciepłe światło tworzy fascynujący kontrast z raczej chłodną, betonowo-szklaną architekturą. Koen De Klerck podsumowuje: „Za pomocą światła funkcjonalnego i kreującego atmosferę chcieliśmy jeszcze bardziej podkreślić architekturę i otoczenie. W projekcie uwzględniliśmy elastyczność zastosowań oraz aspekt konserwacji.“ System projektorów i odbłyśników lustrzanych wydaje się być częścią konstrukcji budynku. Zamontowano go również w dwóch aulach i stołówce.
 
Z auli przechodzi się do sal wykładowych i seminaryjnych ulokowanych w trzech, wyróżniających się blokach obiektu. W salach zamontowano oprawy MIREL w wersji do wbudowania, licowane z sufitem, które zapewniają dużą wartość natężenia światła. W strefach przechodnich zamontowano specjalne sekcje oświetleniowe zapewniające światło pośrednie, przyjemne w odbiorze i pozbawione olśnień.

Zumtobel. The Light. 

 

Najwyższe notowania za rozwiązanie oświetleniowe Zumtobel

Modelowy projekt Uniwersytetu w Gent został zaprojektowany przez architektów z biura cv baro: oprócz licznych mieszkań na terenie Campusu Schoonmeersen znajduje się wiele punktów gastronomicznych oraz centrum sportowe.

W strefach kompleksu budynków, które mają dużą powierzchnię, inwestorzy zdecydowali się na zainstalowanie liniowego systemu oświetleniowego TECTON. Wyposażony w wysokiej jakości układy optyczne z matowym odbłyśnikiem zapewnia przyjemne oświetlenie w salach do zajęć, aulach, bibliotece oraz strefie wejściowej. We wszystkich pomieszczeniach zainstalowano podwieszane akustyczne panele sufitowe. Dlatego zamontowanie klasycznych opraw do wbudowania byłoby zbyt trudne i wymagałoby pójścia na kompromis pod względem designu. Odznaczający się elastycznymi możliwości zastosowania liniowy system oświetleniowy TECTON okazał się w tym przypadku rozwiązaniem idealnym. Zwieszane akustyczne panele sufitowe i szynoprzewody, na których zamontowano oprawy idealnie komponują się z architekturą.

Kolejnym argumentem przemawiającym za wyborem systemu TECTON było to, że jedenastożyłowe szynoprzewody umożliwiały zintegrowane użycie magistrali DALI, dzięki której można sterować oprawami w bibliotece i stołówce w sposób skorelowany ze światłem dziennym. W rezultacie powstało rozwiązanie oświetleniowe, w którym sterowanie odbywa się za pomocą systemu LUXMATE PROFESSIONAL, zapewniającemu przyjemne i energooszczędne oświetlenie 24 godziny na dobę. Aby zapewnić koszty konserwacji na jak najniższym poziomie, strefa wejściowa oraz wysokie na pięć metrów strefy korytarzy zostały wyposażone w systemy projektorów i odbłyśników lustrzanych. Projektory zostały zainstalowane na wysokości, która umożliwia wygodny do nich dostęp, co zredukowało czas potrzebny na wymianę źródeł światła.

W stołówce jest inaczej. Nowoczesne meble i przezroczyste, zielone fotele dodają jej zabawnego charakteru – również dzięki zastosowaniu lampy halowej COPA D. Ogromny dach osłaniający przejście między dwoma budynkami Campusu Schoonmersen oświetlony jest projektorami punktowymi z wysokoprężnymi żarówkami halogenowymi i oprawami RAIN o wysokim stopniu ochrony przed wilgocią.

Zumtobel. The Light. 

Meteoryt na Manhattanie
 
Nowy budynek szkoły wyższej Cooper Union w nowojorskim East Village przypomina kanciastą, metalową konstrukcję. Spektakularna architektura autorstwa Thoma Mayne'a, laureata nagrody Pritzkera, pochwalić może się równie fascynującym projektem oświetlenia. W ciągu dnia obiekt mieni się barwami bieli po metaliczną szarość antracytu, zaś w nocy rozjarzony jest łagodnym światłem z jego wnętrza.
 
Dzieło Kalifornijczyka polaryzuje Nowojorczyków, ponieważ wykracza poza uznane konwencje i wyprzedza swoją epokę. Jako swego rodzaju prowokację można traktować na przykład windę zatrzymującą się tylko na trzech z dziewięciu pięter, przez co uwaga studentów i odwiedzających skupiona jest na klatce schodowej, możliwe jednak, że już wcześniej skłoniła ich do jej imponująca konstrukcja. Klatka schodowa niczym gigantyczny wir wznosi się przez wszystkie piętra i otwiera w kierunku nieba. Światło dzienne wchodzi przez duże okno dachowe, zalewając wszystkie piętra aż do parteru. Górne piętra zalane są światłem dziennym o niebieskawej barwie, które, schodząc coraz bardziej w dół, miesza się ze sztucznym światłem generowanym przez projektory VIVO.
 
W pozostałych strefach budynku koncepcję oświetlenia uzależniono od konkretnych funkcji. Na przykład w laboratoriach użyto dwa razy więcej źródeł światła niż w salach seminaryjnych, aby subtelne różnice w kolorach i szczegółach były łatwiejsze do rozpoznania. W salach seminaryjnych i wielu laboratoriach trzeba było zmierzyć się  ze szczególnym wyzwaniem technicznym: panele świetlne wbudowane w sufit musiały być zintegrowane z modułami systemów ogrzewania i chłodzenia, również wbudowanymi w sufit. To trudne do wykonania zadanie zostało jednak podjęte z uwagi na to, by zapewnić całkowitą zgodność parametrów budynku z wymaganiami środowiskowymi. W ten sposób Thom Mayne swoim projektem wyznaczył nie tylko nowe standardy w zakresie estetyki. Nowy budynek Cooper Union ma szansę, by jako pierwszy budynek uniwersytecki w Stanach Zjednoczonych, zostać wyróżniony najważniejsza nagrodą ekologiczną kraju, LEED Platinum Award.

Zumtobel. The Light.

Światła Francji

Nie ma zbyt wielu miejsc, które byłyby dedykowane architekturze w tak całkowity i imponujący sposób jak odnowiony, neoklasycystyczny pałac Chaillot nad Sekwaną. Po gruntownie przeprowadzonym remoncie w 2007 roku zostało otwarte największe na świecie Centrum Architektoniczne w okazałym, wschodnim skrzydle obiektu. Od tego czasu reprezentacyjny budynek stał się siedzibą kilku instytucji, które zgromadziły pod jednym dachem kulturalne dziedzictwo Francji poświęcone dawnej i nowoczesnej architekturze.
 
Oświetlenie na parterze nadaje obszernemu holowi wejściowemu przejrzystą strukturę, która ułatwia orientację odwiedzającym i centralizuje dostęp do różnych stref. Wpuszczone w sufit linie świetlne wykreślają główne osie holu wzdłuż monumentalnych kolumn.
 
Biblioteka to wysokie, otwarte pomieszczenia o łagodnych liniach, w których zgromadzono około 28 tysięcy książek. Bez większej ingerencji w strukturę budynku Jean Francois Bodin zdołał stworzyć funkcjonalne i nowoczesne wnętrze. Zrekonstruowany ciąg fresków z opactwa Saint Savin sur Gartempe wyeksponowano za pomocą specjalnej, opracowanej tylko do tego zadania, oprawy: nad regałami ściennymi zamontowano projektory systemu TECTON, które rzucają ciepłe światło na sklepienie beczkowe sali o długości 40 m.
 
Imponujące, sklepione pomieszczenie, w którym znajduje się galeria architektury zajmuje całość drugiego piętra szerokiego budynku. Centralna powierzchnia wystawowa oświetlona jest jednolitym światłem za pomocą siedmiu dużych, podświetlonych rotund sufitowych; w zależności od wymagań można zmieniać wartość natężenia światła.

Zumtobel. The Light.